Ostatnią prezentowaną bajką w mijającym roku szkolnym 2017/2018 z serii „Mądre bajki z całego świata” nosi tytuł „Słońce i księżyc”. Bajka ta pochodzi z Filipin.

Dawno temu słońce panowało na niebie i świeciło ludziom przez cały czas. Z czasem zauważono jednak, że słońce świeci coraz słabiej, chwilami nawet przygasa. Ludzie zaczęli martwić się o swoje plony, które dojrzewały w ciepłych promieniach słońca. Z czasem zaczęli bać się ciemności, której nigdy wcześniej nie znali. W tym samym czasie w pałacu mieszkała  księżniczka o imieniu Buan. Była najpiękniejszą istotą jaką można było sobie wyobrazić. Miała też bardzo dobre serce, szanowała wszystkich, nawet zwykłych służących. Często przygarniała ranne zwierzęta i udzielała im pomocy. Ojciec był bardzo o nią zazdrosny, nie pozwalał jej chodzić samej nawet na krok. Kiedy chciała pospacerować po dworskim ogrodzie, zawsze towarzyszyły jej nie tylko damy dworu ale także uzbrojeni strażnicy. Król wydał edykt, mówiący, że nikt nie ma prawa spojrzeć na księżniczkę bez jego pozwolenia. Jednak księżniczka Buan była bardzo nieszczęśliwa żyjąc zamknięta w „złotej klatce”. Pewnego razu podczas spaceru, kiedy przechadzała się pośród kwitnących magnolii spostrzegła, że ktoś obserwuje ja zza drzewa. Było to o tyle dziwne, że widziała tylko cień postaci i rozświetlający słoneczny blask. Księżniczka zaciekawiona podeszła bliżej i zapytała nieznajomego kim jest. Jej oczom ukazał się młodzieniec ubrany w jasną szatę, która mieniła się niczym promienie słońca.  Nieznajomy przedstawił się powiedział, iż ma na imię Araul i jestem słońcem. Zdziwiona księżniczka uwierzyła nieznajomemu, ale z ciekawości zapytała co go tu sprowadza. Araul odpowiedział, że jest bardzo samotny i potrzebuje kogoś przy kim mógłby nabrać sił, by móc świecić dalej.  Księżniczka zaskoczona takim gościem dopytywała dalej. Dlaczego właśnie do miej przyszedłeś z wizytą? Araul odpowiedział, iż księżniczka jest najpiękniejszą istotą na ziemi i chciałby aby to właśnie ona została jego żoną. Zdziwiona księżniczka wyjaśniła nieznajomemu, że ta propozycja nie jest do spełnienia, ponieważ jej ojciec jest o nią bardzo zazdrosny  i z pewnością nie zezwoli na ten ślub. Księżniczka zakochała się od pierwszego wejrzenia i wielką obawą pobiegła do ojca zapytać go o pozwolenie na ślub. Kiedy król usłyszał o co prosi go jego córka, długo milczał, aż w końcu odpowiedział, iż nie zgadza się. Tymczasem wśród ludzi panował coraz większy niepokój. Słońce świeciło coraz rzadziej i coraz słabiej. Noce stawały się coraz dłuższe, było coraz zimniej, a rośliny więdły. Tylko księżniczka wiedziała jaka jest przyczyna tego nieszczęścia. Spotykała się potajemnie z Araulem i próbowała go pocieszyć, ale na wiele to nie pomagało. Słonce było z każdym dniem słabsze i miało coraz mniej siły żeby świecić. W końcu pewnego dnia Buan oświadczyła, że nie może dłużej przyglądać się cierpieniom ludzi z powodu braku  słońca. Postanowiła, że zostanie żoną Araula i będzie razem z nim świeciła na niebie. Udała się w miejsce gdzie pierwszy raz  spotkała ukochanego, właśnie tam Araul czekał na księżniczkę. Kiedy podeszła do niego Araul przytulił ukochaną mocno i unieśli się razem w górę. Odtąd  Araul i Buan jako słońce i księżyc  świecili na zmianę dając ludziom ciepło i radość za dnia, a nocą ukojenie i odpoczynek. Kwiaty znów zaczęły kwitnąć, roślinność na polach odżyła, a ludzie przestali bać się ciemności. Król widząc szczęście córki zaakceptował jej wybór i cieszył się ich szczęściem. Zrozumiał, że jego piękna i mądra córka idąc za głosem serca uratowała nie tylko słońce, ale także  wszystkich ludzi, którzy bez słońca nie mogą żyć.

I ta bajka niesie za sobą przesłanie moralne, które jest bardzo cenne zwłaszcza dla dzieci. Szacunek, miłość, szczęście to cenne skarby, które należy  pielęgnować od najmłodszych lat. Poświęcenie dla dobra ludzi jest niespotykane w dzisiejszych czasach, dlatego właśnie dzięki bajkom i własną postawą zaszczepmy w dzieciach chęć szacunku i poświęcenia dla dobra ogółu.