Szkoła Podstawowa Nr 18

Bajka pt. „Rodrigo i kolba kukurydzy” pochodzi z Nikaragui. Jest to to państwo znajdujące się w Ameryce Środkowej.

W pewnej wiosce niedaleko miasta Magalpa mieszkał rolnik o imieniu Rodrigo. Razem ze swoją żoną Marią uprawiał na polu kukurydzę. Miał trzy córki i dwóch synów. Rodrigo był bardzo lubianym i szanowanym człowiekiem, chętnie pomagał wszystkim, kto takiej  pomocy oczekiwał. Pewnego dnia Rodrigo wybrał się do miasta. Na drogę Maria przygotowała mężowi pyszne galdopinto, kilka bananów i kolbę kukurydzy. Rodrigo wyruszył w drogę, pogoda była słoneczna, doskonała na wyprawę do miasta. W połowie drogi Rodrigo zgłodniał, postanowił odpocząć i zjeść galdopinto, banany ale nie maił ochoty na kukurydzę. Więc wyrzucił kukurydze nie chcąc jej dźwigać ze sobą. Kiedy dotarł do miasta, załatwiał wszystkie sprawy, zaglądnął na targ kupując żonie i dzieciom kilka drobiazgów. W drodze powrotnej wychodząc poza miasto drogę zastąpiła mu kobieta z dzieckiem na ręku prosząc go o coś do jedzenia lub chociaż kolbę kukurydzy. Rodrigo odpowiedział kobiecie, że nie ma nic do jedzenia i w tym samym momencie przypomniał sobie co zrobił z kolbą kukurydzy w drodze do miasta. Wracając do domu nie był już taki wesoły, przed oczyma stała mu kobieta i kolba kukurydzy, którą bezmyślnie wyrzucił. Kiedy przyszedł do domu żona zapytała go jak minęła mu podróż? Maria widziała, że męża trapi jakiś problem, nie mówiąc nic Rodrigo poszedł spać . Kiedy spał śniła mu się kobieta i kolba kukurydzy, był bardzo przygnębiony. Kiedy nastał świt jak co rano Rodrigo obszedł całe gospodarstwo i zobaczył, że pole kukurydzy zwiędło, zostały tylko kikuty roślin. Rodrigo wiedział, że to jego wina, przypomniał sobie raz jeszcze kolbę kukurydzy, a po policzku spłynęły mu łzy. Zrozumiał, że dostatnie życie nie jest dane raz na zawsze, ale może zmienić się z dnia na dzień. Należy więc szanować to co się ma i dzielić się swoim dostatkiem z innymi.

Słuchając bajki „Rodrigo i kolba kukurydzy” można dostrzec bardzo istotne przesłanie moralne, które jest bardzo adekwatne do dzisiejszych czasów. Oszczędność, dobroczynność, hojność, poszanowanie dóbr to problem z którym zmierza się dzisiejsze społeczeństwo. W dzisiejszym świecie dobroczynność, hojność i poszanowanie dóbr to cechy, którymi należy zarażać dzieci, by w przyszłości dzieci uczulone były na niedostatek innych ludzi.